Jakimi środkami przymusu dysponuje sąd w Polsce?

Jakimi środkami przymusu dysponuje sąd w Polsce?

Obwarowana licznymi ustawami działalność sądów w Polsce, dla zwykłego śmiertelnika jest owiana nutką tajemnicy. Czasami jednak warto poznać pewne terminy, których nawet, jeśli nie użyjemy w praktyce, to mogą przydać się w codziennych dyskusjach! Zapoznaj się poniżej z podstawami wiedzy na temat środków przymusu okołoprocesowego!

Środki przymusu w Polsce – na czym polegają?

Środki przymusu to środki, które mogą być stosowane w trakcie procesów. Mogą być ustalane przez sąd, w celu zadbania o to, by proces przebiegł prawidłowo, zgodnie z literą prawa. Mogą być stosowane na różnych etapach prowadzonego procesu.

Przykładowe środki przymusu procesowe, które mogą zostać legalnie zastosowane w Polsce to: zatrzymania (w tym również obywatelskie), środki zapobiegawcze, poszukiwanie oraz list gończy, list żelazny, kara porządkowa, Zabezpieczenia majątkowe.

Zabezpieczenia majątkowe a kara porządkowa – jakie są różnice?

Każdy z możliwych środków ma dokładnie określone zasady stosowania, cele oraz funkcje. Przykładowo kara porządkowa to tak zwany środek wymuszający zachowanie porządku w trakcie rozprawy. Świadek lub inna osoba biorąca udział w procesie (nawet osoba z publiczności) może zostać ukarana karą grzywny, nawet w wysokości do 10 tysięcy złotych.

Oczywiście nie od razu zasądza się aż tak wysoką karę. Czasami przewodniczący może upomnieć kogoś lub wydalić z sali rozpraw. Następnie ma prawo ukarać karami porządkowymi w mniejszych kwotach. Wspomniana wcześniej kara w wysokości 10 000 złotych jest najwyższą możliwą do zasądzenia, w tej sytuacji, kwotą. Co więcej, osoba zakłócająca spokój może być też pozbawiona wolności na okres 14 dni.

Z kolei zabezpieczenia majątkowe służą sędziemu w tym, by zabezpieczyć możliwość wykonania orzeczenia sądu. Może być zastosowany tylko wtedy, gdy istnieje jawna, realna przesłanka, wskazująca, że wykonanie zasądzonego wyroku jest zagrożone. Zabezpieczenia majątkowe znajdują zastosowanie w przypadku orzeczeń w zakresie kary grzywny i innych świadczeń materialnych.